Od czego zacząć oglądanie pacjenta? Od stopy czy od tułowia? Czy można mieć dobry tułów stojąc na problematycznej stopie? Czy asymetria w tułowiu może mieć konsekwencje dla obciążania kończyn dolnych? Jak sprawdzić gdzie rozpoczął się problem? Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć w czasie tegorocznego warsztatu. Kompleks stopa-kolano-biodro stanowi fundament dla naszego ciała. Świadomość występowania zależności funkcjonalnych pomiędzy kończyną dolną, a tułowiem pozwoli nam na holistyczne spojrzenie na organizm ludzki, a co za tym idzie na bardziej precyzyjne poszukiwanie na przykład przyczyny bólu. Dzięki takiemu podejściu będziemy wytrwale szukać przyczyny, a nie tylko leczyć skutek- kontuzję. W tym roku przygotowaliśmy dla Państwa warsztat przede wszystkim praktyczny, który usystematyzuje i uzupełni dotychczasową wiedzę w omawianym zakresie. Skupimy się na przedstawieniu pacjentów z różnymi jednostkami chorobowymi, przechodząc przez obserwację i badanie, dochodząc konsekwentnie do prezentacji propozycji terapeutycznych.

Warsztat “Konflikt w gabinecie. Jak radzić sobie z roszczeniowością i agresywnością pacjentów i nie wypalić się zawodowo” jest tzw. interaktywnym szkoleniem miękkim (kompetencyjnym) z zakresu psychologicznych aspektów praktyki fizjoterapeutycznej. Jest skróconą, jednogodzinną wersją pełnego dwudniowego, autorskiego szkolenia z zakresu komunikacji i budowania relacji z pacjentem.

Istnieje wiele metod oceny sprawności narządu ruchu, które stosowane są u sportowców w celu określenia ich gotowości do podjęcia treningów po kontuzji. Jednak pomimo istnienia wielu metod i narzędzi nie ma jasnych kryteriów ich stosowania, a tym samym nie ma jasnych wytycznych co do interpretacji ich wyników w kontekście oszacowania wielkości i rozległości deficytów funkcjonalnych powstałych jako konsekwencja urazu i stosowanego leczenia. Często proces oceny powrotu do sportu (RTS) ogranicza się do diagnostyki ortopedycznej czy izolowanych testów badających odcinkowo uszkodzoną kończynę, a czasem uwzględnia również ogólne testy screeningowe wzorców ruchowych. Wszystkie te metody pomimo swoich zalet nie są w stanie wychwycić specyficznych dla danego typu urazu deficytów szczególnie uwidaczniających się w ruchu złożonym, typowym dla specyfiki dyscypliny sportu danego zawodnika. Podczas warsztatu zostanie przeprowadzony pokaz praktyczny wykorzystania sEMG (elektromiografii powierzchniowej) i TMG (tensomiografii) w ocenie powrotu do sportu zawodników po kontuzjach.

Ostre uszkodzenia łąkotkowe są powszechnie znane w praktyce fizjoterapeutycznej. Uszkodzenia degeneracyjne lub inaczej przewlekłe już mniej. Ich charakter jest nieoczywisty i niejednokrotnie mylony z innymi patologiami ortopedycznymi kolana. Umiejętność oceny klinicznej obecności uszkodzeń degeneracyjnych łąkotek otwiera drzwi do celowanej i skuteczniejszej terapii w ramach, której mamy do wykorzystania wiele technik manualnych. W ramach warsztatu zostaną poruszone zagadnienia dotyczące topografii łąkotek (anatomia palpacyjna przedziału, przyśrodkowego i bocznego kolana). Zostanie przedstawiony profil kliniczny pacjenta z uszkodzeniem degeneracyjnym łąkotek oraz badanie przedmiotowe kolana wraz z interpretacją wyników w aspekcie różnicowania dolegliwości łąkotkowych. Uczestnicy zostaną także zapoznani z technikami mobilizacji rogów przednich oraz rogów tylnych łąkotki względem kości udowej i względem kości piszczelowej.

Podczas warsztatów dowiesz się jakie są aktualne możliwości leczenia skolioz w Polsce i na świecie, nauczysz się mierzyć kąt rotacji tułowia, a także poznasz w praktyce jak wyglądają ćwiczenia we wzorcach korekcyjnych dla skoliozy 1-łukowej i 2-łukowej. Przedyskutujemy również jakie aktywności sportowe są przeciwwskazane oraz kiedy wskazane jest leczenie gorsetowe.

W sposób praktyczny omówimy najczęstsze problemy i ograniczenia pacjentów po rekonstrukcji ACL. Wraz z uczestnikami warsztatu wykonamy pełną jednostkę treningową według zasad MTT od rozgrzewki, mobilizacji, ćwiczeń stabilizacyjnych/proprioreceptywnych i treningu siły wybranych grup mięśniowych. Uczestników prosimy o posiadanie stroju na zmianę, krótkich spodenek oraz koszulki, a także ręcznika.

Techniki oczyszczania drzewa oskrzelowego są bardzo istotnym elementem fizjoterapii oddechowej. W trakcie warsztatu zaprezentowane zostaną poszczególne techniki, które stosuje się u pacjentów z chorobami nerwowo-mięśniowymi i obturacyjnymi. Prowadzące warsztat zaprezentują między innymi: mechaniczną insuflację- eksuflację (MIE- mechanical insufflation- exsufflation), technikę aktywnego cyklu oddechowego (ACTB- active cycle of breathing techniques), techniki podwyższonego ciśnienia wydechowego (PEP – positive expiratory pressure).

Celem warsztatu jest poznanie możliwości diagnostycznych i terapeutycznych ultrasonografii w fizjoterapii uroginekologicznej uwzględniając zaburzenia dolnych dróg moczowych oraz dysfunkcje powłok brzusznych. Zajęcia będą miały charakter praktyczny, oparte będą na pracy w czasie rzeczywistym z użyciem głowic linearnej i konweksowej.

Prawidłowa praca stawu ramiennego i obręczy barkowej jest niezbędna do optymalnego funkcjonowania górnego kwadrantu. Badania naukowe pokazują, że około 60-65% populacji doświadcza epizodów bólowych stawu ramiennego. Większość tych dolegliwości stanowią zaburzenia pracy stożka rotatorów. Ogranicza to znacznie zdolność do pracy i do udziału w życiu społecznym czy też w uprawianiu różnych dyscyplin sportowych. W trakcie tego warsztatu będzie przedstawione rozumowanie kliniczne dotyczące zmian strategii synergii mięśniowych w stawie ramiennym i obręczy barkowej. Skuteczna diagnostyka i ocena kontroli motorycznej są podstawą do optymalnego zaprogramowania terapii. Warsztat jest praktycznym pokazem badania w celu postawienia diagnozy fizjoterapeutycznej, skorygowania błędów motorycznych i zaplanowanie terapii (pokazanie podstawowych ćwiczeń terapeutycznych).

Celem warsztatu jest zaznajomienie uczestników z rolą powięzi powierzchownej w powstawaniu obrzęków. Bogate unerwienie powięzi powierzchownej i jej rola podporowa dla systemu limfatycznego wpływa na stymulację zwojów przed i przykręgowych, powodując odruchowy wzrost napięcia systemu mięśniowo-powięziowego i stopniowe tworzenie dysfunkcji tego układu. Podczas warsztatu zaprezentowane zostaną sposoby oceny i leczenia tzw. kwadrantów dysfunkcyjnych powięzi powierzchownej, mające na celu zmniejszenie obrzęku i bólu w narządzie ruchu.

Odbudowa motoryczna kluczowych zdolności motorycznych jest istotna nie tylko dla osób uprawiających sport. Po urazie lub w przebiegu dysfunkcji przeciążeniowych poziom sprawności ruchowej jest obniżony. W trakcie postępowania fizjoterapeutycznego na wczesnym etapie można wdrażać trening ukierunkowany na odbudowę i poprawę kluczowych zdolności motorycznych. Podczas warsztatu przedstawione zostanie w jaki sposób stopniować ćwiczenia ukierunkowane na poprawę siły funkcjonalnej i stabilności kończyny dolnej. Ćwiczenia te znajdują zastosowanie zarówno u osób na niższym poziomie sprawności jak i możliwe są do wykorzystania u sportowców bardziej zaawansowanych. Progresje przedstawianych ćwiczeń wykorzystywane są w treningu profilaktyki urazów, odbudowywaniu sprawności po urazach w obrębie stawu skokowego, kolanowego, biodrowego. W formule warsztatów zaplanowany został czynny udział uczestników w zajęciach.

W trakcie warsztatów zostanie omówiony i zaprezentowany jeden z kluczowych aspektów terapii skolioz wg metody FITS – korekcja łuku pierwotnego poprzez wytworzenie kompensacji czynnościowej. Kompensacja czynnościowa polega na wywołaniu przeciwstawnego napięcia w tkankach miękkich powyżej i poniżej skrzywienia pierwotnego, bez wytwarzania dodatkowego łuku strukturalnego. Zostaną zaprezentowane techniki mięśniowo powięziowe oraz wzorce korekcyjne używane w poszczególnych etapach tworzenia kompensacji, a także pomiary kliniczne wykorzystywane w celu jej monitorowania.

Warsztat służący zaprezentowaniu nowo opracowanej polskiej wersji największej światowej bazy danych naukowych dla fizjoterapeutów Physiotherapy Evidence database, PEDro. PEDro jest wspierana przez narodowe organizacje zawodowe fizjoterapeutów z 39 krajów, obecnie także przez Krajową Izbę Fizjoterapeutów. Oprócz wyszukiwarek dla terapeutów i dla pacjentów oraz indeksowania publikacji naukowych, PEDro zawiera liczne informacje edukacyjne i poglądowe o dużej wartości dla praktyków, m. in. skalę PEDro do oceny wiarygodności publikacji, opisy rodzajów badań naukowych, inne ułatwienia (np. pogrupowanie indeksowanych w PEDro prac według kilkunastu obszarów fizjoterapii), przewodniki jak oceniać użyteczność kliniczną interwencji, jak zadawać pytania kliniczne/ praktyczne i wiele innych opracowań). Baza danych PEDro promuje opieranie decyzji praktycznych na wytycznych, w drugiej kolejności na przeglądach systematycznych i innych rodzajach syntez badań i wreszcie na badaniach kontrolowanych. Mile widziany własny laptop/ tablet.

W trakcie warsztatów dowiecie się Państwo jak wypracować algorytm radzenia sobie z bólami kręgosłupa lędźwiowego u swoich pacjentów. Postaram się pokazać jak patrzeć na skomplikowany i czasem trudny temat zawiłości mechanicznych kręgosłupa lędźwiowego poprzez pryzmat faz kontroli motorycznej. Ludowe porzekadło głosi: Jeśli naprawdę to rozumiesz - będziesz potrafił wyjaśnić to pięciolatkowi. Mam nadzieję, że po naszych warsztatach każdy pięciolatek w Waszym otoczeniu będzie posiadał wiedzę o leczeniu przez fizjoterapeutę kręgosłupa lędźwiowego

Tematem warsztatów będzie analiza różnych przypadków klinicznych prezentujących spoczynkowe i wysiłkowe EKG. Będziemy oceniać funkcjonalnie, planować i programować usprawnianie i treningi dla pacjentów z wynikami EKG prawidłowym i nieprawidłowym.

Praktyczny warsztat, podczas którego omówione zostaną metody wykonywania analizy chodu bez użycia specjalistycznego sprzętu. Zostanie pokazane, jak badać parametry ilościowe takie jak prędkość i rytm chodu, długość kroku i cyklu chodu oraz parametry jakościowe takie jak wzorce chodu oraz najczęstsze zaburzenia w chodzie. Podczas warsztatów zostanie wykonana analiza chodu na jednym z uczestników warsztatu oraz zostaną omówione przypadki kliniczne chodu dziecka z MPD.

Praca z pacjentem po zabiegu operacyjnym stawu kolanowego to dla wielu fizjoterapeutów chleb powszedni. Zdarza się, że pacjenci po bardzo skomplikowanych zabiegach operacyjnych zaskakująco szybko wracają do sprawności, zaś po stosunkowo prostych, rutynowych procedurach w procesie fizjoterapii pojawia się mnóstwo problemów. Czy w związku z tym stosowanie protokołów postępowania fizjoterapeutycznego ma sens? W jaki sposób powinniśmy planować nasze działania w takich sytuacjach? Czy powinniśmy myśleć modelowo, czy może strategicznie? Na te i wiele innych pytań będzie można znaleźć odpowiedź podczas warsztatu. Zostaną na nim omówione konkretne przypadki kliniczne i zaproponowane zaproponowane zostaną praktyczne rozwiązania.

Podczas warsztatów przedstawione zostanie badanie funkcjonalne stawu barkowego oraz analiza zaburzeń wzorców ruchowych obręczy barkowej. Terapia zostanie zaplanowana zgodnie z postawioną hipotezą w oparciu o badanie ICF. W terapii zastosowane zostaną zróżnicowane zadania ruchowe w zmiennych pozycjach wyjściowych i zmiennych warunkach, by osiągnąć jak największy poziom aktywności u pacjenta. Usprawnianie kończyn górnej będzie oparte o stymulacje proprioceptorów z odpowiednio zastosowanymi chwytami. Poprawa biomechaniki stawu ramienno-łopatkowego będzie podstawą by przywrócić prawidłowy wzorzec ruchowy. Stymulacja struktur i funkcji ciała będzie odbywać się w trakcie wykonywania przez pacjenta zadania ukierunkowanego na cel.

W ramach swoich warsztatów chciałabym pokazać, których pacjentów z tetraplegią można kwalifikować do przeszczepu ścięgna mięśnia piszczelowego przedniego celem wzmocnienia wyprostu w stawie łokciowym, a których do poprawy chwytu ręki, jakie jest konieczne zaopatrzenie ortopedyczne po zabiegu, w jakim czasie i w jaki sposób można zwiększać zakres ruchu i pracować nad siłą mięśniową, kiedy przywodzić ramię, kiedy jest możliwy podpór na kończynie operowanej. Jednocześnie pokażę, co pacjent zyskuje poddając się takim zabiegom i intensywnej rehabilitacji.

Pacjenci z objawami promieniującymi do kończyny dolnej często zgłaszają się do fizjoterapeuty. W trakcie pierwszej wizyty należy określić czy pacjent może zostać poddany fizjoterapii, czy powinien być odesłany do innego specjalisty. Niestety pytanie czy objawy są groźne czy nie pozostaje czasami niejasne. Na warsztacie omówione zostaną zasady diagnostyki, tak aby można było stwierdzić kiedy ból promieniujący do kończyny oznacza sytuację groźną dla pacjenta i trzeba odesłać go do innego specjalisty, a kiedy możemy bezpiecznie prowadzić fizjoterapię. Omówione i pokazane zostaną również techniki skuteczne w leczeniu takich problemów. Poruszone zostaną problemy określania prognozy leczenia oraz częstego pytania pacjentów - ile wizyt mi pomoże.

Co jest ważne w pierwszym okresie po udarze mózgu? Jak prowadzić terapię z pacjentem, który sam nie potrafi utrzymać pozycji? Jak stymulować funkcje, które są ważne we wczesnej fazie po udarze mózgu? Odpowiedzi na te pytania, a także praktyczne rozwiązania poznasz w czasie mojego warsztatu.

Na warsztacie przedstawię podstawowe badanie segmentów szczytowych C 0-1-2 oraz skuteczne techniki mobilizacji stawów szczytowych. Wielką wagę przyłożę do precyzyjnego rozciągania mięśni podpotylicznych oraz do ćwiczeń auto mobilizacyjnych.

Celem warsztatu jest wykazanie, że zwiększanie prędkości chodu jest możliwe u wszystkich chorych. Prowadzący przedstawi techniki i aktywności ruchowe dostosowane zarówno do osób z dużym deficytem neurologicznym jak i dla tych, którzy funkcjonują na wysokim pułapie możliwości ruchowych. U chorych z głębokim niedowładem połowiczym (zaczynających chodzić) kluczem wydaje się być właściwe odtwarzanie funkcji tułowia jako "generatora przyspieszenia” w zakresie relatywnie małych prędkości. Kolejnym elementem jest wytwarzanie stałej prędkości chodu (na relatywnie małych prędkościach) dzięki płynności naprzemiennych ruchów bilateralnych. Następnym krokiem jest budowanie (stopniowanie trudności) hamowania ekscentrycznego przez niedowładną kończynę dolną z jednoczesną progresją dynamiki kończyny lepszej. Ostatnim krokiem będzie stopniowanie trudności w odtwarzaniu przyspieszenia gorszą kończyną dolną z wybiciem i odciążaniem włącznie. Warsztat ma ukazać w praktyce najważniejsze elementy mogące decydować o efektywnej i skutecznej kinezyterapii. Reedukacja chodu wymaga precyzji w pracy nad wszystkimi przejawami niedowładu to jest kinematyką, dynamiką, koordynacją pracy mięśni jak i intensywnej stymulacji na poziomie aktywności w warunkach poza szpitalem i przychodnią.